Free your mind. The rest will follow.: Tips en filmpjes. Een gidsende hand.

Eén concert. Als aanrader. Hiermee wil ik beginnen. Geen topact. Geen megaspektakel. Geen rocktempel. Niks van al het voorgaande. Klein en bescheiden, dat wordt het. In die mate zelfs dat ik begin te twijfelen of het wel als een concert omschreven kan worden. Maar er is een groep. Er wordt gezongen. Er wordt gemusiceerd. Er is zelfs een publiek. Al die elementen samen maken een concert. Op twaalf oktober staat Mintzkov in de Gentse Fnac. Zij brengen een miniconcert om hun nieuwste ‘Sky hits Ground’ te promoten. De groep won in 2000 de Humo’s Rock Rally. Onder de naam Mintzkov Luna kaapten zij toen de gouden medaille weg, net voor de neus van Admiral Freebee en Venus in Flames. De echt grote doorbraak kwam er evenwel niet. Toch verzorgden zij in 2008 het voorprogramma van Kaizers Orchestra op hun Europese tournee. Ondanks het uitblijven van dat grote succes bleef de groep platen maken. Sterke platen. Mooie platen. Ondanks die prestatie toch veel te weinig airplay op de nationale radiozenders. Jammer. Want deze groep verdient beter. Veel beter. U twijfelt? Laat u zelf overtuigen in de Fnac. U hoeft slechts een half uurtje te investeren. U zal zoveel gelukkiger zijn.

Parijs. U kent de stad. De wereldstad. De miljoenenstad. U bent er al eens geweest. U denkt aan de Eifeltoren. U denkt aan het Louvre. U denkt aan de Champs-Elysées. U denkt aan Place du Tertre. U denkt aan de Sorbonne. U denkt aan Père-Lachaise. U denkt aan de Tuilerieën. U denkt aan de Moulin Rouge. U denkt aan het Musée d'Orsay. Aan dat alles denkt u. Maar meer nog dan dat denkt u aan mensen. Veel mensen. U denkt aan het gewriemel van die mensjes. Als in een mierennest. Elk van die mensjes op weg naar hun bestemming. Net als New York denkt u dat deze stad nooit slaapt. Altijd is er wel leven. Altijd is er wel beweging. Nooit valt het stil. Of toch?

Link: Hypocentre - Het lege Parijs. Filmpje.

Graffiti. U kan twee richtingen uit. U kan het hinderlijk vinden. U kan het beschouwen als een wansmakelijke aanslag op het openbare domein. Of u kan het prachtig vinden. U kan het zo prachtig vinden dat u het durft te omschrijven als kunst. Bij de eerste gedachte behoort u tot een steeds sneller krimpende minderheid. Bij de tweede gedachte vindt u aansluiting bij de meer algemeen aanvaarde visie op dit fenomeen. In dat geval wordt het eerder street-art genoemd. Net als in alle andere kunstvormen hebben wij hier toppers en floppers. Eén van de allergrootsten in dit genre is Banksy. Hij ‘bekladt’ muren. Met beelden. Veelal met een humoristische insteek, al dan niet gecombineerd met slogans. Het totaalbeeld krijgt zo vaak een politieke geladenheid. Net zoals zijn performances. Ook die stellen wel eens pertinente vragen. Graffiti, performances. Dat is alles? Neen, onlangs verscheen een filmpje. Door Banksy gemaakt. Een instant succes want intussen al meer dan vier miljoen keer aangeklikt op YouTube. Wederom kan u zich de vraag stellen: kunst of toch eerder een amusant tijdverdrijf?

Skunk Anansie. Succesgroep uit de jaren negentig. Eén album heb ik van hen in mijn platenkast. ‘Paranoid and Sunburnt’ uit 1995 met de hitsingles ‘Weak’ en ‘Charity’. Wat mij aantrok tot die groep was die fantastische stem van de toch wel uitzonderlijke en bijzondere frontvrouw Skin. Een stem als een klok. Of neen, beter nog. Een stem als een nachtegaal. Haar stem stond garant voor het success van de groep. Tegenwoordig grijp ik nog weinig naar dat album. Omdat ik andere muziekjes verkies. Andere muziekjes, die ik beter acht. Het gaat hard in de muziekwereld. Het gaat snel. Nieuwe groepen komen. Nieuwe groepen gaan. Skunk Anansie heb ik al een tijdje niet meer gehoord. Maar heel binnenkort geef ik hen een herkansing. Een nieuwe kans om mij te overtuigen. Volgende zaterdag zendt AchtTV ‘An acoustic Skunk Anansie – Live in London’ uit. Ik zal luisteren. Omwille van die stem. Enkel en alleen voor die stem. In een akoestische set moet die parelende stem nog meer overtuigen. Nog meer beklijven. Van Skin verwacht ik vuurwerk. Benieuwd wat het zal worden.