Ik zit voor de computer. Bezig met het opkuisen van alle bestanden op mijn computer. Dat blijkt nodig te zijn. De computer is te traag. Dat wekt ergernis op. Want alles moet snel gaan. Zo is het toch? De computer is te traag. Dat moet verholpen worden. Schijfopruiming wordt mij aangegeven als een mogelijke remedie. Ik luister. Ik volg de mij doorgegeven raad op.
Terwijl ik voor mijn computer het kuisproces opvolg, stelt mijn vriendin plots die ene vraag. Raad eens wie er net gestorven is? Aan de verbaasde en verwonderde reactie meen ik dat het antwoord op deze vraag een belangrijk iemand moet zijn. Ik ben nieuwsgierig en vraag onmiddellijk naar het antwoord. Maar dat krijg ik niet zomaar cadeau. Er moet geraden worden. Via vragen waarop enkel kan geantwoord worden met ja of neen.
Het is zondagavond. Ik ben moe. Toch doe ik een poging. Mijn zoektocht en weinig enthousiaste vraagstelling brengt mij tot een Amerikaans zanger. Verder geraak ik niet. Het correcte antwoord volgt niet. Ik vraag om extra hints. De eerste letter van voor- en familienaam. Mijn vriendin is niet te vermurwen. Ik moet verder blijven vragen. Maar het lukt mij niet. Ik wil de handdoek in de ring gooien. Ik neig naar opgave. Maar dan doet mijn vriendin een toegift. Zij neuriet die ene wereldhit. Nog maar net begonnen en ik weet het al. A Perfect Day, roep ik. Lou Reed, roep ik.
Inderdaad, Lou Reed is vandaag overleden. Op eenenzeventigjarige leeftijd. Twee maal schrik ik. Ik schrik als ik de naam hoor. Ik schrik als ik de leeftijd hoor. Lou Reed is niet meer. A Perfect Day krijgt plots een zwart randje.
Link:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten