vrijdag 25 oktober 2013

Time is money. Tijd kopen of tijd nemen?

Quality time.  Time management.  Time is money.  De tijd is verworden tot een economisch goed.  Tijd is kostbaar en mag daarom niet verspild worden.  De kostbare tijd moet nuttig ingevuld worden.  Een kwaliteitsvolle tijdsbesteding, dat is waar het nu om draait.  Verveling en/of rust moeten vermeden worden.  Dat is verkwisting.  Enkele uren gewoonweg niks doen, dat mag niet.  Een schuldgevoel dreigt om de hoek.
 
Heb jij even voor mij, maak wat tijd voor mij vrij.  Frans Bauer, de vrolijke Nederlander, zong het al in één van zijn vele hits.  Tijd maken voor elkaar, het is geen evidentie.  Die tijd moet ingepast worden in een al zwaar bevraagd agenda.  Die tijd moet ingepast worden in de schaarse tijd, die ons nog rest.  Keuzes moeten gemaakt worden.  Een overvolle agenda dreigt.  Een te overvolle, uitpuilende agenda kan.  Stress! Stress! Stress!
 
Wij hebben nauwelijks nog tijd.  Op de vraag of wij even tijd hebben, kijken wij met donderogen naar de vraagsteller.  Neen, wij hebben geen tijd.  Wij hebben een tekort aan tijd.  Want wij moeten zo veel.  Honderden dingen.  Duizenden dingen.  Gevaar voor overbevraging dreigt.  Wij moeten tijdig op de rem gaan staan.  Tijdig moeten wij ‘stop’ roepen.  Tijdig moeten wij vertragen.  Om zo te vermijden onszelf voorbij te lopen.
 
Die tijdsdruk ervaren wij niet enkel bij onszelf.  Niet enkel in de privésfeer.  Wij worden hiermee ook geconfronteerd op de werkvloer.  Langs allerlei kanalen worden wij bestookt met honderden vragen.  Vanuit de directie.  Vanuit de collega’s.  Vanuit de klanten.  Via telefoon.  Via fax.  Via mail.  Dagelijks vele vragen, die allemaal om een antwoord vragen.  Liefst zo snel mogelijk.  De tijd is beperkt maar wie maalt daarom?
 
Die tijdsdruk ervaren wij in de journalistiek.  De snelheid waarmee nieuws moet gebracht worden.  Want elke krant wil die ene primeur.  Die jacht op primeurs dreigt al eens in botsing te komen met de eisen van de journalistiek.  Checken, checken en nog eens checken.  Verifiëren.  Dat wordt al wel eens vergeten.  Dat gebeurt al eens te nonchalant.  De tijd gaat snel, een primeur wacht niet.  Dan knijpen wij toch al eens de ogen dicht?
 
Die tijdsdruk ervaren wij in de politiek.  De korte termijn, dat is van belang.  Enkel dat is onmiddellijk voelbaar en meetbaar.  Enkel dat is electoraal rendabel.  Dus, vergeet maar die langetermijnvisie.  Daarmee worden geen zieltjes gewonnen.  De partij moet zich verkopen.  Met leuke ideetjes.  Ideetjes, die snel en vlotjes worden verkocht.  De tijd vertaalt zich tevens in de houdbaarheidsdatum van politici.  De ene dag een topper, de andere dag een flopper.  Heel snel wordt iemand naar de hoogste toppen gekatapulteerd om met een even grote snelheid opnieuw afgebrand te worden.  Na deze publieke afgang rest enkel nog een leven in de coulissen.  Het grote, politieke schouwtoneel zal niet meer betreden worden.  De politiek, hand in hand met de media, verbrandt al te vlug zijn paradepaardjes.
 
Tijd kan benaderd worden vanuit vele domeinen.  Dat denkt ook Studium Generale van Hogeschool Gent.  De school organiseert rond dit thema een aantal lezingen.  Voor iedereen toegankelijk en volledig gratis.  Boeiende sprekers werden aangezocht en bereid gevonden hun licht te laten schijnen over dit thema.  Saskia de Coster, Dieter Ceustermans, Carl Devos, … 
 
Misschien even langsgaan.  Als wij tijd hebben, tenminste.  Of dienen wij tijd te maken? Voor één avondje die computer aan de kant.  Voor één avondje geen Facebook.  Voor één avondje de televisie uit.  U ziet, het is mogelijk.

Link:
Studium Generale – Het programma.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten