vrijdag 30 januari 2015

Goede voornemens? Totaal niet. Of toch?

Goede voornemens.  Bij het begin van een nieuw jaar wordt telkens gevraagd naar die voornemens.  Ik vind dat een nogal bizarre vraag.  Alsof het voorbije jaar op alle of toch vele vlakken mislukt is en een bijsturing absoluut noodzakelijk is.  In die vraag lees ik een beschuldiging.  Daarom zal ik nooit antwoorden op een dergelijke vraag.  Omdat ik die beschuldiging afwijs.  Om dezelfde reden maak ik nooit goede voornemens.  Ik leef mijn leven.  Zonder ook maar enige behoefte aan vooraf uitgezette ‘beleidslijnen’.
 
Elk jaar lachte ik die vraag weg.  Op mijn onweerstaanbare lach, volgde doorgaans een herhaling van de vraag.  Of ik toch geen goede voornemens had? Neen, dat was mijn korte antwoord.  Ik deed niet mee aan die gekke gewoonte, zo ging ik verder indien zij toch bleven aandringen.  Om dan toch weer te eindigen met een lach.  Alsof die hele conversatie door mij werd ervaren als één grote grap.
 
Dit jaar was geen uitzondering.  Mijn nieuwjaarsbrief was net dezelfde als de vorige jaren.  Een leuk en boeiend jaar, dat zou het worden.  Een leuk en boeiend jaar waarin alweer geen plaats was voor enig goed voornemen.  Of toch niet.  Toch niet helemaal.  Januari is nog niet voorbij of ik heb toch één goed voornemen.  Eén goed voornemen als uitzondering op de regel.  Ik zou geen alcohol drinken.  Dat nam ik mij voor.  Om welke periode het zou gaan, daarover bleef ik in het vage.  Ik zou geen alcohol drinken zonder daarbij een einddatum te vermelden.
 
Waarom geen alcohol meer? Ik ben geen zwaar drinker.  Laat daarover geen misverstand bestaan.  Een sociaal drinker, zo zou ik mij omschrijven.  Op tijd en stond lust ik wel eens een biertje.  Heel af en toe lust ik wel eens meerdere biertjes.  Tijdens en na een concert.  Na de film of toneel.  Op feestjes.  Steeds bleef ik binnen of (heel uitzonderlijk) net op de aanvaardbare grenzen.  Waarom laat ik mij dan verleiden tot een dergelijk voornemen? De reden is simpel.  Bijzonder eenvoudig.  Al enkele maanden had ik een slechte nachtrust.  Ik sliep onvast.  Herhaaldelijk werd ik wakker.  Geheelonthouding kon misschien een oplossing bieden.  Over de effecten van alcohol op de nachtrust had ik wel al eens iets gelezen.  Die effecten waren niet gunstig.  Daarover waren alle experts het eens.  Ik zou de proef op de som nemen.
 
Met dit experiment waande ik mij een unicum.  Met dit voornemen stond ik alleen, zo meende ik.  Ik was een voorloper, zo dacht ik.  De ontnuchtering volgde snel.  Eén maand zonder alcohol, het blijkt een trend te zijn.  In Scandinavië doen zij het al lang.  Nu lijkt die trend naar België over te waaien.  Dat las ik in kranten.  Plots besteedden kranten hieraan grote aandacht.  Ik was mij van dat alles niet bewust.  Totaal onbewust bleek ik de nieuwste hype te volgen.  Totaal onwetend werd ik opgenomen in een groot peloton van tijdelijke geheelonthouders.
 
Aanvankelijk was het begonnen om een goede nachtrust.  Nu blijkt een tijdelijke stop ook nog andere voordelen te hebben.  Voordelen met een onmiddellijke weerslag op de gezondheid.  Verlaging van de cholesterol.  Gewichtsverlies.  De huid droogt minder snel uit.  Eigenlijk komt die tijdelijke stop neer op een ontgiftigingsproces, zo geven geneesheren-specialisten aan.  Al die factoren lijken mij nog meer te sterken om het eventjes uit te proberen.  Om te zien en te ervaren welke weerslag het op mijn lichaam zal hebben.  Ik ben benieuwd.  Benieuwd naar de resultaten.
 
Voor eventjes dus geen aperitief.  Doe mij maar een fruitsapje.  Voor eventjes dus geen digestief.  Doe mij maar een theetje.  Voor eventjes dus geen pintje.  Doe mij maar een bionade.
 
Het worden spannende tijden.  Het worden boeiende tijden.  Voor één maand? Voor meerdere maanden? Dat weet ik niet.  Alleszins tot het volgende pintje.  Dat weet ik wel.  Alleen kan ik nu nog niet zeggen wanneer dat volgende pintje er aan komt.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten