Beste Cathérine,
Jawel, ik ga al eens op reis.
Reizen is mijn passie. Bijna zou
ik zeggen dat reizen mijn reden van bestaan is.
Dan ga ik evenwel voorbij aan de liefde.
Die liefde is mijn ware drijfveer.
Maar ik wijk af. Deze bewering
zou mij te ver voeren. Laat mij daarom
terugkeren tot de kern van de zaak. De
kern van de zaak, dat is waar alles omdraait.
Als journalist zal u dit heel waarschijnlijk erkennen.
Ik ga dus op reis. Jawel, met
Ryanair. Niet altijd maar toch
vaak. Waarom? Omdat zij de goedkoopste
zijn. Mijn passie voor reizen is
ongelimiteerd. Mijn portefeuille veel
minder. Ik moet op de kleintjes letten. Dan kan een lagekostenvliegmaatschappij best
wel handig zijn. Maar dergelijke
maatschappijen zijn niet altijd de goedkoopste.
Ook al doet hun naam dat vermoeden.
Ik bereid mij daarom grondig voor.
Ik kijk rond. Ik vergelijk. Ook dat is reizen. Reizen is veel meer dan berusten. Het vraagt een actieve deelname. Het vraagt oplettendheid. Alertheid.
Die alertheid doet mij waken over de prijs van het ticket. Jawel, ik beken. Bij het boeken van een ticket op de website
van Ryanair wordt u als reiziger bestookt met allerlei vragen. Het antwoord op die vragen kan de prijs van
het ticket behoorlijk opdrijven. Maar
telkens hebt u de keuze. Telkens hebt u
de mogelijkheid gemaakte keuzes te herzien.
Ik maak het mij gemakkelijk. Op
alle vragen antwoord ik negatief. Geen
reisverzekering voor mij. Geen extra
bagage voor mij. Geen hotel of huurauto
voor mij. Toch niet via Ryanair. Geen prioriteit voor mij. Ik ga wel gewoon in de rij staan. Geen reservatie van zitje voor mij. Neen, ik wens geen koffer aan te kopen via
Ryanair. Consequent klik ik overal ‘neen’
aan. Om zo dicht bij die geafficheerde
ticketprijs te blijven. Enkel op de
vraag tot online inchecken antwoord ik positief. Dat is het enige.
Ik print mijn documenten thuis af.
Omdat het zo gevraagd wordt. Meermaals. Ik schrijf mijn naam correct. Dat lijkt mij een evidentie. Ik neem, zoals gevraagd, enkel één handbagage
mee. Geen extra hand- of buideltasje
voor mij. Die handbagage voldoet aan de
afmetingen, die zeer duidelijk worden gecommuniceerd op de site en op de bevestiging
van uw reservering. Geen extra
kilootjes. Hierover waak ik
angstvallig. Zodanig zelfs dat mijn
bagage thuis vooraf wordt gewogen. Om
mogelijke verrassingen te vermijden. Ik
ben tijdig op de luchthaven. Twee uur op
voorhand ben ik op de luchthaven, zoals gevraagd. Wij wonen in België. Het fileprobleem is gekend. Indien ik overdag naar de luchthaven moet,
wordt mogelijk oponthoud ingecalculeerd.
Jawel, reizen is voorbereiden.
Reizen is inschatten.
Met toenemende ergernis en verbazing heb ik dan ook naar uw reportage
gekeken. Want elke getuigenis hield een eigenlijke
overtreding in op de duidelijk voorgeschreven regels. Fout spellen van de naam, te laat arriveren
op de luchthaven, extra bagage, overgewicht, … Spijtige maar te vermijden
zaken. Het spreekwoord ‘een verwittigd
man is er twee waard’ wordt bij Ryanair heel bewust toegepast. Achteraf klagen over een onrechtvaardige
behandeling in de wetenschap en het volle besef dat men foutief handelde, lijkt
mij niet correct. Dat zeuren en klagen
over de arrogantie van Ryanair kan best wel gezellig zijn op café. Aan de toog kan men hiermee misschien
scoren. Voor een nieuwsmagazine lijkt
het mij wat dunnetjes. Te gemakkelijk.
Ik had dan ook wel wat anders verwacht dan deze tenenkrullende
getuigenissen. Want, ik beken, Ryanair
is geen heilige. Er valt heus wel wat te
zeggen over Ryanair. Slavenarbeid tegen
een hongersloon? Misschien wat te sterk uitgedrukt maar hierop kon onderzoek
gedaan worden. Onveilige situaties ten
gevolge van een gebrek aan onderhoud? Misschien niet hard te maken maar daarom
niet minder interessant. Gevaar van
monopolievorming op luchthavens en de mogelijke weerslag hiervan op
prijsonderhandelingen? Dat kan eveneens een mooie invalshoek opleveren.
U ziet, ik ben enkel een gebruiker van Ryanair. Geen onvoorwaardelijke fan. Mijn enthousiasme over de lage ticketprijs
staat een kritische blik niet in de weg.
Maar die kritiek moet gebaseerd zijn op feiten. Op harde feiten, niet op loze geruchten. Op tastbare bewijzen, niet op roddels en nauwelijks
onderbouwde argumenten.
Die vragen had ik verwacht in uw vooraf als exclusief aangekondigd
interview met de grote baas van Ryanair, de olijke O’Leary. Een hard gesprek, dat had ik verwacht. U zou hem het vuur aan de schenen
leggen. U had mijn volle steun. Even zag ik in u Jeanne d’Arc, die ten
strijde trok tegen al te arrogante machthebbers. Want een zekere arrogantie wordt onze
vrolijke Ier toegedicht. Maar dat
exclusieve interview zakte ineen als een pudding. U kwam aandraven met de doldwaze commentaren
van uw getuigen. Commentaren, die al te
gemakkelijk werden gecounterd in de niet geknipte antwoorden van de CEO. Ik had een betere voorbereiding
verwacht. Ik had lastige en netelige
vragen verwacht. Over de
bedrijfspolitiek. Over het
personeelsbeleid. Over het veiligheidsbeleid.
Dergelijke vragen zouden O’Leary toch wat meer in nauwe schoentjes
brengen. Dergelijke vragen zouden O’Leary
toch wat meer doen zweten. U hebt die
exclusieve kans verknald. In
tegenstelling kreeg O’Leary een nauwelijks gehinderd promopraatje.
Beste Cathérine, u hebt gefaald.
U hebt mij niet doen twijfelen.
Of u hebt mijn bestaande twijfel niet verder gevoed. U hebt mijn twijfel niet doen wankelen met feitelijke
en onweerlegbare gegevens. Ik zal dus
blijven vliegen met Ryanair. Aan
goedkope tarieven. Als ik mij tenminste
aan de regels hou. Maar dat is dan net
zoals in het eigenlijke leven. Ook daar
dient men zich aan regels en wetten te houden.
Doet men dat niet, dan volgt een sanctionering. Net zoals bij Ryanair.
Met vriendelijke groeten.
Link:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten