Onbeslist?

Vorige week las ik op Facebook een kreet om hulp.  Een noodkreet, zo worden dergelijke kreten ook wel eens omschreven.  In een kort berichtje aan zijn vrienden vroeg de afzender op welke partij hij moest stemmen.  Hij wist het niet meer.  Of hij wist het nog niet.  Eén ding was zeker, hij kwam er niet uit.  Toch niet alleen.  Hulp was nodig.  Hulp moest geboden worden.

 

Ik was blij met die vraag.  Een dergelijke vraag verkies ik veruit boven alweer een uitnodiging tot deelname aan Farmville, Candy Crush of Crime Scene.  Aan dergelijke uitnodigingen heb ik niets.  Maar bij vragen om hulp in een democratisch proces ben ik steeds bereid mee op zoek te gaan naar een mogelijk antwoord..  Tot die zoektocht zal mijn bijdrage zich beperken.  Verder wil ik niet gaan.  Verder kan ik niet gaan.  Stemadvies is niet meer aan de orde.  Dergelijke adviezen behoren tot het instrumentarium van vorige eeuwen.  Toen werd nog vanop de kansel gezegd welk bolletje te kleuren.  Niet enkel bij het vloeken zag God ons.  Ook in het stemhokje keek Hij mee.  Vandaag zijn wij vrijgevochten.  Een dergelijk advies pikken wij niet meer.  Om die reden zal ik het ook niet doen.

 

Geen stemadvies? Wat dan wel? Ik kan enkel het pad aangeven, waarlangs ik heb gelopen om tot mijn uiteindelijke keuze te komen.  Want ook ik had het moeilijk, ik beken.  Er heerste grote twijfel in mij.  Moest ik opteren voor een strategische keuze? Of moest ik toch kiezen voor de partij van mijn overtuiging? Moest ik mijn onvrede met het huidige politieke klimaat vertalen in een meer extremere keuze? Op al die vragen gaf ik elke dag weer een ander antwoord.  Tot vorige week.  Vorige week kwam ik tot mijn uiteindelijke keuze.  Een vaste keuze, waarover geen enkele twijfel meer bestaat.  Ik heb mij losgerukt uit het peloton van onbesliste kiezers.  Ik behoor niet meer tot dat grote peloton van dertig procent.

 

Hoe kwam ik dan tot die uiteindelijke, duidelijke keuze? Vooreerst deed ik de stemtest.  Neen, ik deed niet de stemtest van De Standaard, in samenwerking met de VRT.  Het uitsluiten van partijen uit deze test deed mij deze test als onvolledig beschouwen.  Het niet opnemen van PVDA+ in deze test wierp een te grote smet op deze test.  Om die reden haakte ik af.  Maar er werd mij een alternatief geboden door de Gazet van Antwerpen.  Dit alternatief leek mij interessanter.  Omdat hier geen uitsluiting in het spel was.  In zeven thema’s kunnen wij kiezen voor een aantal maatregelen, die wij voldoende belangrijk achten en die wij in de volgende regering willen gerealiseerd zien.  In dezelfde thema’s kunnen wij tevens telkens één maatregel aanduiden, waartegen wij een veto stellen.  Op basis van die keuzes worden wij gekoppeld aan een aantal partijen.  Meer nog, wij worden gekoppeld aan kandidaten.  Voor elke gekoppelde kandidaat kan u de mate van overeenstemming met uw keuzes bekijken.  Die test gaf mij een eerste richting aan.  Die test duwde mij in een te volgen richting.

 

Als tweede en laatste stap, volgde ik de reeks Rekening 14.  In die reeks werden de programma’s van de verschillende partijen aan een kritische, cijfermatige analyse onderworpen.  Beleidsmaatregelen werden cijfermatig vertaald.  Verschillen tussen partijen werden zo uitgekristalliseerd.  Verschillen werden scherper gesteld.  Duidelijker gesteld.  Die verschillen zijn er wel degelijk.  Wat sommige partijvoorzitters ons ook willen doen geloven.

 

De cijfermatige hertaling, in combinatie met de eerder gedane stemtest, bracht mij uiteindelijk tot die ene partij.  Die partij waarin ik mijn strijdpunten vertaald zie.  Het kan.  Het bestaat.  Het vraagt een kleine investering in tijd.  Maar die minieme investering doet de twijfel verdampen.  Die investering doet vermijden dat wij uit gemakzucht kiezen voor de foertstem.  Of voor een stem voor de door peilingen als mogelijke winnaar voorgestelde partij.  Een dergelijke keuze is te gemakkelijk.  Daarom, neem die tijd.  Verkiezingen zijn te belangrijk.  Althans, dat meen ik toch.  Nog steeds.  Jawel, heel misschien ben ik één van de weinigen, die hierin nog gelooft.  Maar dat geloof zal ik nooit afvallen.

Links:
Rekening 14 – De Redactie.
Rekening 14 – De Standaard.
Rekening 14 – KUL.
Stemtest Gazet van Antwerpen.