Gehoord: De Kus in Ruil voor een Koninkrijk van Buurman. Brief aan Geert Verdickt, Stijn Gevaert en Koen Renders.

Beste Geert,
Beste Stijn,
Beste Koen,

 

Soms vraagt een mens zich af.  Neen, ik wil ik het niet hebben over die wondermooie single van Gorki.  Indien dat wel zo zou zijn, had ik deze brief niet aan u gericht.  Dan had ik een andere correspondent gezocht.  Maar ik richt mij tot u.  Met die ene gedachte.  Met die ene vraag.  Want heel onverwacht kwam die ene vraag in mij op.  Daar had u een hand in.

 

Soms vraagt een mens zich af wat er moet gedaan worden om de dag goed te beginnen.  Voorwaar geen gemakkelijke vraag.  Een vraag, waarop een antwoord bijna niet mogelijk is.  De vraag wordt gesteld.  Het antwoord zal nooit gevonden worden.  Dat dacht ik.  Het recept, dat uitzicht bood op een goede start van de dag, zou ik nooit vinden.  Wat ik ook zou proberen.  Het zou mij niet lukken.  Het antwoord is ongrijpbaar.

 

Maar alles veranderde op die ene morgen.  Die ene morgen, dat ik luisterde naar De Kus in Ruil voor een Koninkrijk.  Toen ik luisterde naar dat album meende ik het antwoord gevonden te hebben.  Ik had het recept.  Het juiste recept.  Voortaan zou elke morgen in een goed gesternte starten.  Elke morgen luisterde ik naar het album.  Elke morgen kleurde in felle, heldere kleuren.  Net zoals mijn gemoed.  Elke keer weer.  Nooit ging het vervelen.

 

Heel misschien bent u een kritische geest.  U zou mij voor de voeten kunnen werpen waarom ik pas nu tot die bevinding kom.  Het album werd uitgebracht in 2014.  Dat is nu twee jaar terug.  Die kritische bemerking zou u terecht kunnen maken.  Ik zou u kunnen antwoorden.  Met een dooddoener.  Ik zou kunnen antwoorden dat schoonheid zich pas heel langzaam laat ontdekken.

 

Ik zou u het hele verhaal kunnen vertellen.  Ik leerde u kennen in 2011.  U kwam naar Wetteren.  Om uw tweede album Mount Everest voor te stellen.  Ik had een kaartje.  Dat kaartje had ik niet gekocht.  Ik had dat toegangsticket gewonnen bij een wedstrijd.  Ik was de winnaar.  Na het concert was ik niet langer een winnaar.  Na het concert mocht ik mij de gelukkige winnaar noemen.  Inderdaad, ik waande mij gelukkig.  Neen, ik verkeerde niet in een waan.  Dat zou verkeerd geformuleerd zijn.  Laat het mij daarom anders zeggen.  Ik was gelukkig.  Ik voelde mij gelukkig.

 

U overdonderde mij.  Ik was sprakeloos.  Dat is dan weer een andere eigenschap van schoonheid.  Schoonheid doet zwijgen.  Omdat diezelfde schoonheid geen woorden behoeft.  Daarom zweeg ik dus.  Na dat concert hapte ik naar adem.  Stelde bij mijzelf de vraag waarom ik nog niet eerder van u had gehoord.  Dat onverwachte concert opende mij de ogen.  Ik zag het licht.

 

Mount Everest werd mijn nieuwste favoriet.  Vele momenten nam ik te baat om naar uw muziek te luisteren.  Uw prachtige muziek.  Uw heerlijke muziek.  Uw oorstrelende muziek.  ’s Morgens.  ’s Middags.  ’s Avonds.  Jawel, zelfs ’s nachts.  Elk moment was goed.  Om van uw muziek te nippen.  Te proeven.  U zong.  Ik luisterde.  Stilletjes.  Want ik wilde niet enkel uw muziek horen.  Ik wilde uw woorden opnemen.  Diep in mij.  Elke keer weer wou ik het totaalpakket.  Muziek en woorden.  Want u wist beiden perfect te combineren.  Op een magistrale wijze.

 

Maar dan kwam dat moment.  Dat moment, waarop andere, nieuwere muziek mijn aandacht opeiste.  Uw album verdween naar de achtergrond.  Slechts heel sporadisch greep ik terug naar u.  U verloor die prominente plaats.  U kreeg concurrentie.  Concurrentie, die u wegduwde.  Weg, uit mijn aandachtsveld.  U belandde op de alfabetisch juiste plek in mijn cd-kast.  Daar bleef u.  Bijna onaangeroerd.

 

Maar oude liefde roest niet.  Die blijft sluimeren.  Om op een onverwacht moment weer zijn kop op te steken.  Dat onverwachte moment kwam toen ik De Kus in Ruil voor een Koninkrijk in mijn cd-lade schoof.  De liefde voor uw muziek was terug.  Ik had u veronachtzaamd.  Ik had mij laten verleiden.  Door andere groepen.  Groepen, die hip genoemd werden.  Ontrouw, moet ik het zo noemen?

 

Sinds enkele dagen luister ik naar uw jongste album.  Ik geniet.  Elke keer weer verschijnt er op mijn gezicht een brede grijns.  Omdat ik besef dat u terug bent.  Dat u terug bij mij bent.  Dat u mij opnieuw verbaast.  Dat u mij bewijst waarom ik zo wild was van dat ene album.  Want alweer overtuigt u mij met kwaliteit.

 

Soms vraagt een mens zich af wat er moet gedaan worden om de dag goed te beginnen.  Ik weet het.  Ik doe het.  Ik luister naar uw muziek.  Elke dag is een open blad.  Een leeg blad, dat moet volgeschreven worden.  Elke dag schrijft u een prachtige inleiding op die nauwelijks begonnen dag.  U doet mij uit bed veren.  Omdat ik weet dat ik naar uw album zal grijpen.  Omdat ik weet dat ik uw muziek zal horen.

 

Elke morgen loopt er een warme gloed in mij.  Een warme gloed vult mij.  Dat doet uw stem.  Dat doet uw muziek.  Dat doen uw teksten.  Ik luister en word gelukkig.  Eigenlijk hoeft dat niet te verbazen.  Want u zingt over het mooiste op heel de wereld.  U zingt over de liefde.  In al zijn facetten.  Het winnen van de liefde.  Het verliezen van de liefde.  Liefde kan mooi zijn.  Liefde kan hard zijn.  Die waarheden gaat u niet uit de weg.  U toont zoals het is.  Zoals het kan zijn.  Ik kijk met u mee.  Ik luister met u mee.  Ik kijk, luister en lach.  Niet luidop.  Wel inwendig.  Die lach warmt mij.  Die lach doet mij beseffen dat het een mooie dag wordt.  Wat er ook verder zal gebeuren.

Ik lach omdat ik mij herken.  Ik herken mij in de liefde, die u bezingt.  Ik herken mij in de af te leggen weg.  De weg naar de echte liefde.  De warme liefde.  Ik herken mij in die weg van vallen en opstaan.  Van opnieuw vallen en opnieuw opstaan.  Ik lach omdat ik mij herken.  Omdat ik besef dat ik eindelijk die liefde beleef.  Die mooie liefde.  Omwille van dat besef kan ik elke morgen lachen.  Elke morgen als ik uw muziek hoor.

 

De Kus in Ruil voor een Koninkrijk.  Het album ligt naast mij.  Ik zal u niet meer verbannen.  Ik zal u niet meer verloochenen.  Die fout zal ik niet meer maken.

 

Ik heb u herontdekt.  Het was en is een blij weerzien.  Daarvoor wil ik u danken.  Daarvoor wil ik u alle succes toewensen.  In alles wat u verder nog zal ondernemen.

 

Met vriendelijke groeten.