Mijn reisverhaal Myanmar. Inleiding.

Het beginpunt van een vakantie.  Wanneer begint een vakantie? Hierover kan heel wat gediscussieerd worden.  Is dat het moment waarop wij de deur achter ons dichttrekken en naar de luchthaven vertrekken? Is dat het moment waarop wij het vliegtuig opstappen en ons op de best mogelijke wijze installeren op een weinig comfortabel zitje? Is dat het moment waarop wij inchecken in het eerste hotel en ons op de kamer languit op het bed laten neerploffen? Is dat het moment waarop wij een eerste maal door ons tijdelijke gastland trekken?

 

Niks van dat alles.  Toch niet voor mij.  Voor mij begint het vroeger.  Veel vroeger.  Mijn vakantie begint op het moment dat ik de reis boek.  Op dat moment wordt de vakantie realiteit.  Op dat moment weten wij dat wij heel binnenkort kunnen vertrekken.  Op vakantie.  Het verlangen kan beginnen.  Het hunkerend uitkijken naar een welverdiende vakantie neemt dan een start.  In mijn hoofd nestelen zich allerhande verwachtingen.  Over wat ons te wachten zal staan.  Over wat wij te zien zullen krijgen.

 

Terwijl ik bovenstaande schrijf, besef ik dat alles nog veel vroeger begint.  Vakantie begint bij de zoektocht naar de reisbestemming.  Want dan maken wij in ons hoofd een wereldreis.  Dan reizen wij al.  Weliswaar enkel in het hoofd maar dat gevoel benadert in grote mate dat wonderlijke vakantiegevoel.  In onze gedachten stappen wij af in vele landen.  Vele landen worden tegen elkaar afgewogen.  Er wordt gewikt en gewogen.  Er wordt getwijfeld.  Geaarzeld.  Landen verdwijnen van ons verlanglijstje.  Landen worden op datzelfde lijstje bijgevoegd.  De rangschikking op het lijstje wijzigt geregeld.  Tot dat ene moment.  Dat ene moment, dat wij beslissen.  Definitief beslissen.  Een beslissing, waarop niet meer wordt teruggekomen.  Eén land hebben wij gevonden.  Eén land.  Eén bestemming.

 

Wij kozen voor Myanmar.  Het vroegere Birma.  Waarom? Ik weet het niet.  Misschien is de keuze voor Myanmar terug te brengen tot die ene regel.  Tot die ene titel.  The Road to Mandalay.  Dat gedicht van Kipling heeft zich al jaren in mijn hoofd genesteld.  Ik ken het gedicht niet.  Enkel die titel.  Meer niet.  Maar dat blijkt voldoende om mijn fantasie te prikkelen.  Romantiek, dat lees ik in die titel.  Dat vermoed ik in het gedicht.  Jawel, ik ben een romanticus.  Elkeen heeft zo zijn zwakheid.  

 

Bij het gedicht van Rudyard Kipling stel ik mij een open en weids landschap voor.  Eén zandweggetje in de ondergaande zon.  Op dat weggetje een eenzame motorfietser.  Dat beeld wil ik aftoetsen aan de werkelijkheid.  Bijna zou ik zeggen dat ik die motorfietser wil zijn.  Maar dat zal het niet worden.  Geen motorfiets.  Wel een autobus.  Daarmee zullen wij ons verplaatsen doorheen het land.  Drie weken lang.

 

Onze reis kan beginnen.  Wij zijn klaar.

Mijn reisverhaal Myanmar.  Dag 1: Brussel – Abu Dhabi – Bangkok – Yangon.  Te lezen op maandag 4 januari 2016.

 

Midnight Oil – Mountains of Burma.