maandag 2 december 2013

Brief aan Flip Kowlier.

Beste Flip,
 
Zondagavond kwam u naar de Gentse Vooruit.  Ik had verscheidene excuses om toch niet te hoeven komen.  Die avond was het de finale van So You Think You Can Dance.  Wekenlang hadden wij elke zondag gekeken naar dat programma.  Nu was het de ontknoping.  Nu gingen wij weten wie de winnaar of winnares van deze editie was.  Jawel, wij konden kijken in uitgesteld relais.  Maar de kans om via allerlei digitale mediakanalen toch te achterhalen wie gewonnen had was bestaande.  Met die voorkennis hoeft dat uitgesteld kijken eigenlijk niet meer.  Want alle spanning is weg.  Het medelevend supporteren heeft dan nog weinig zin en nut.  Daarom aarzelden wij toch te komen.
 
Bovendien was het zondag.  Dan worden wij geconfronteerd met de zondagse blues.  Die blues weerhoudt ons buiten te komen.  Die blues kluistert ons aan de zetel en duwt ons ongewild die zetel in.  Diezelfde blues maakt ons weinig ondernemend en maakt ons elke zondagavond tot passieve wezentjes, die zich onder kleurrijke fleece dekentjes warmpjes voor de televisie nestelen.  Daarom aarzelden wij toch te komen.
 
Toch waren er ook elementen, die ons naar de Vooruit riepen.  Het belangrijkste element was onze nieuwsgierigheid.  Wij hadden gelezen over uw nieuwste werkstuk ‘Cirque, de avonturen van W.M. Warlop’.  In dat werkstuk was behoorlijk wat tijd gekropen.  U was naar Londen getrokken.  U had samengewerkt met de heren Young en Powell.  Best wel grote namen in het muziekwereldje.  Op hun lijstje met referenties konden wij The Clash, The Smiths, Madonna, Kate Bush en Cockney Rebel lezen.  Niet enkel tijd werd geïnvesteerd.  Er werd ook behoorlijk wat geld tegenaan gegooid.  Er wordt gesproken van een budget van vijftigduizend euro.  Dat zou behoorlijk veel zijn voor een Belgische productie.  Dergelijke namen en dergelijk budget scheppen verwachtingen.
 
Zoals steeds wint de nieuwsgierigheid.  Nieuwsgierigheid haalde het op de dansfinale.  Nieuwsgierigheid haalde het op bluesende fleece dekentjes.  Zondagavond stonden wij in de Gentse Vooruit.  Niet in de concertzaal.  Het concert werd te elfder ure verplaatst naar de balzaal.  Een mogelijk gebrek aan interesse? Wij wensen het u niet toe.  Want in ons schuilt een zekere, warme sympathie voor u als persoon en muzikant.
 
Wij waren nog maar net binnen en het concert begon.  Het leek alsof u op ons had gewacht.  Een dergelijk gebaar weten wij te appreciëren.  U had nauwelijks een muzikale noot gespeeld, toch had u ons reeds ingepakt.  U zou kunnen denken dat wij een gemakkelijk publiek zijn.  Dat is ook zo, dat moeten wij erkennen.  Toch moet u er in slagen ons aanvankelijk enthousiasme vast te houden.  U moet dat enthousiasme verder aanwakkeren.  Want wij kunnen afhaken.  Wij kunnen het laten afweten.  Wij zijn niet enkel gemakkelijk.  Als het moet kunnen wij ook kritisch zijn.
 
U slaagde in uw opdracht.  U wist onze aandacht vast te houden.  Uw West-Vlaamse teksten gingen aan mij voorbij.  Ik ben het West-Vlaams totaal onmachtig.  Slechts heel af en toe kon ik enkele flarden ontcijferen.  Ondanks die taalkundige onmacht wist u mij toch emotioneel te grijpen.  Want uw muziek spreekt boekdelen.  Die muzikaliteit bepaalt de overheersende emoties.  Die muzikaliteit geeft aan wanneer er gefeest wordt.  Wanneer er getreurd wordt.  Wanneer er gemijmerd wordt.  Wanneer er gevloekt wordt.  Woorden kunnen overbodig zijn.  Uw groep dicteert professioneel welke emotie bespeeld wordt.
 
Circque wordt door u omschreven als de wereld maar dan in het klein.  De grote wereld in het klein.  Met al zijn tristesse.  Met zijn kleine en grote wonden.  U bent de chroniqueur, u bent de tekstschrijver.  U fileert de maatschappij.  U toont ons het leven zoals het is, tentoongespreid op de ronde piste van het circus.  De vertaling naar het podium werkt wonderwel.  Met u als dirigent en orkestleider gidst u ons doorheen die fascinerende en melancholische wereld.
 
Wij hebben de finale van SYTYCD gemist.  Intussen weten wij reeds wie de winnaar is.  De spanning, die wij hoopten nog te ervaren bij uitgesteld kijken, is weg.  Maar u gaf ons in ruil een fijne avond.  U gaf ons een mooie avond.
 
Met vriendelijke groeten.

Clip:
Flip Kowlier – Directeur.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten