dinsdag 10 december 2013

Brief aan Filip Watteeuw. Voor een autovrije stad.

Beste Filip,
 
Het knippen van de Volderstraat.  Ik wist niet wat ik mij hierbij diende voor te stellen.  Tot gisterenavond.  Dan werd mij alles duidelijk.  Want die avond reed ik door een geknipte straat.  Of neen, laat mij mijzelf corrigeren.  Die avond fietste ik door een geknipte straat.  Dat fietsen op dat kleine stukje tussen de Veldstraat en de Sint-Niklaasstraat was plots helemaal anders.  Het was niet langer handig slalommen tussen tegenliggende wagens.  Dit stukje vroeg niet langer om halsbrekende toeren.  Het was veiliger.  Het was rustiger.  Het was aangenamer.  Nog maar één dag is die maatregel van kracht maar in mij vindt u al een overtuigde medestander.
 
Toch bleek die maatregel heel wat weerstand op te roepen.  Dat las ik vandaag in de krant.  Een slechte communicatie zou hierbij aan de oorzaak liggen.  Vloekende en schreeuwende chauffeurs.  Onwetende politieagenten.  Niet enkel op straat werd het onbegrip voor deze maatregel luidop geuit.  Ook op internet woedde het debat.  De discussie werd niet altijd helder gevoerd.  Verwijten werden heen en weer geslingerd.  De groene vijandigheid tegenover de auto zou aan de basis liggen van deze maatregel.  Net zoals in elk mobiliteitsdebat werd de onverdraagzaamheid van de bakfietser er zelfs bij gesleurd.  Die bakfiets heeft het toch altijd weer gedaan.  Terwijl ik de vele commentaren las, kreeg ik het gevoel dat het een samenzwering van fietsers was tegenover hun aloude vijand, de wagen.
 
Ik ben een fietser.  Ik heb een wagen.  Vijandschap is mij vreemd.  Onverdraagzaamheid is mij evenzo vreemd.  Ik kom met de fiets naar de stad.  Heel soms neem ik zelfs de wagen.  Als het regent.  Of als ik lui ben.  Ik weet het, ledigheid is des duivels oorkussen.  Ik ben maar een mens.  Een mens met foutjes.  Luiheid is één van die toelaatbare foutjes.  In de ratrace, dat het dagelijkse leven heel vaak kan zijn, kan het goed zijn een zekere graad van luiheid te koesteren.  Dat doe ik dan ook.  Slechts af en toe.  Ik wil een zeker schuldgevoel vermijden.
 
Ik heb een wagen.  In mijn vrije uurtjes ben ik al eens chauffeur.  Toch wil ik u aanmoedigen nog verder te gaan.  Heel wat verder.  Ik wil pleiten voor een autovrije stad.  Die autovrije stad zie ik nogal ruim.  Ik denk aan alle straten binnen de Gentse stadsring.  Dat pleidooi moet helemaal niet gekaderd worden in een mogelijke aversie tegenover de wagen.  Dat pleidooi wil ik een positieve invulling geven.  Ik wil die negatieve bijklank weg.  Mijn streven naar een autovrije stad valt samen met mijn bezorgdheid om een leefbare, aangename en gezonde stad.  Een stad, waarin het heerlijk wandelen en winkelen is.  Een stad, waar terrasjes niet noodzakelijk op te nauw bemeten voetpaden moeten opgesteld worden.
 
Ik weet het.  Ik besef het.  Mijn wens vraagt noodzakelijke begeleidende maatregelen.  Voldoende parkeerruimte aan de rand van de stad.  Een vlot en toegankelijk openbaar vervoer, met een hoge frequentie.  Een duidelijke begeleiding en communicatie vanuit het beleid.  Zodat een draagvlak wordt gecreëerd.  Zodat voldoende wordt aangegeven dat het beleid niet handelt vanuit een mogelijk ‘autobashen’.  Zodat aan iedereen wordt meegegeven dat het beleid vertrekt vanuit een gemeenschappelijk streven: een mooi Gent.
 
Ik wens u voldoende moed.  Zodat u verder durft te gaan dan wat vandaag mogelijk wordt geacht.  U kan hierbij inspiratie halen uit lichtende voorbeelden in het buitenland.  Amsterdam, Kopenhagen, Stockholm, Londen, velen zijn u en ons voorgegaan.  U kan een catalogus opmaken van best practices.  Op basis daarvan kan u een vernieuwend beleid voeren.  Een beleid weg van archaïsche en al te behoudende regeltjes.  Een stad moet de motor van vernieuwing zijn.  Laat die motor ook draaien in het mobiliteitsdebat.  Laat die motor gezwind draaien.  Zonder sputteren.
 
Stop dus niet met knippen.  Herroep de maatregel niet.  Ga verder met het knipwerk.  Maar verval niet in een weinig coherent plakwerk.
 
Ik wens u veel freewheelende inspiratie en heldere gedachten.

Met vriendelijke groeten.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten